Asunción Molinos Gordo (@asuncionmolinosgordo) (d. 1979, Guzmán, İspanya) antropoloji, sosyoloji ve kültürel çalışmalar gibi disiplinlerden güçlü bir şekilde etkilenen araştırmaya dayalı bir sanatçıdır. Çalışmalarının ana odak noktası çağdaş köylülüktür. Arazi kullanımı, çiftçi grevleri, bölge bürokrasisi, kırsal emeğin dönüşümü, biyoteknoloji ve küresel gıda ticaretini yansıtan eserler üretti. Molinos Gordo, WAM (Dünya Tarım Müzesi) projesiyle 2015 Sharjah Bienali Ödülü’nü kazandı ve 13. Havana Bienali 2019’da İspanya’nın resmi bölümünü temsil etti. Çalışmaları V&A Müzesi (Londra), Delfina Vakfı (Londra), ARNOLFINI gibi mekanlarda sergilendi. (Bristol), The Townhouse Gallery (Kahire), Darat Al Funun (Amman), Cappadox Festivali (Uchisar-Türkiye), Museo Carrillo Gil (Meksika), MUSAC (León, İspanya), CA2M (Madrid, İspanya), diğerleri arasında.

Portre: Usame Dawod
Tüm resimler: Sanatçının izniyle

ASUNCIÓN MOLINOS GORDO

İSPANYA / MISIR

Köylünün Çapası Var, 2013.
Kağıt üzerine mürekkep ve grafit, 24 cm x 33 cm.

Asunción Molinos Gordo, antropoloji, sosyoloji ve kültürel çalışmalar gibi disiplinlerden etkilenen araştırma odaklı bir sanatçıdır. Çalışmalarının odak noktası çağdaş köylülüktür. Arazi kullanımı, çiftçi grevleri, bölgesel bürokrasi, kırsal emeğin dönüşümü, biyoteknoloji ve küresel gıda ticaretini yansıtan eserler üretir.

Köylünün Çapası Var, Ürdün’deki çağdaş köylünün dönüşümünü araştırmaktadır. Eser, küçük çiftçilerin prekaryalaşma sürecini betimleyen bir kaligrafi alıştırması olarak karşımıza çıkıyor. Devlet okulu bağlamında, kaligrafi ve gramer müfredatta büyük bir yere sahiptir. Çapa kullanmak, bir ağacın gölgesinde uyumak veya atla bir gezintiye çıkmak gibi idealize edilmiş nitelikteki görevleri yerine getiren küçük çiftçi veya köylü figürü, sentaks egzersizleri için genellikle arketip olarak kullanılır. Bu metnin kahramanı; suyun özelleştirilmesinden geleneksel tarım uygulamalarının bozulmasına yol açan serbest piyasa politikalarının getirilmesine kadar bir dizi geçişi müzakere etmektedir. Sonuç olarak; çiftçi artık ‘güvercin rostosu yiyemez’, ‘kızını evlendiremez’ ya da ‘evini inşa edemez’ hale gelmiştir.